Desperados

In Desperados zijn spelers kaartenslijpers, struikrovers of bankrovers die willen 'verdienen' wat ze nodig hebben om de rest van hun leven comfortabel te kunnen leven. Nou, de meeste spelers vallen in die categorie, maar de een neemt de rol van maarschalk op zich en probeert de andere spelers eerlijk te houden.

Tijdens het opzetten wordt in elke bank een geldtegel gelegd, in elke stad zonder bank een pokertegel en in een willekeurig bepaalde stad een postkoets. Elke bandiet begint in een stad en de maarschalk heeft zowel een marshaltoken als een aantal sheriffs dat gelijk is aan het aantal bandieten. Deze tokens beginnen overal waar de maarschalk ze plaatst.

In Desperados zijn spelers kaartenslijpers, struikrovers of bankrovers die willen 'verdienen' wat ze nodig hebben om de rest van hun leven comfortabel te kunnen leven. Nou, de meeste spelers vallen in die categorie, maar de een neemt de rol van maarschalk op zich en probeert de andere spelers eerlijk te houden.

Tijdens het opzetten wordt in elke bank een geldtegel gelegd, in elke stad zonder bank een pokertegel en in een willekeurig bepaalde stad een postkoets. Elke bandiet begint in een stad en de maarschalk heeft zowel een marshaltoken als een aantal sheriffs dat gelijk is aan het aantal bandieten. Deze tokens beginnen overal waar de maarschalk ze plaatst.

Het spel duurt vijf beurten, waarbij elke speler in elke beurt vijf bewegingskaarten speelt. Elke speler heeft een individuele hand met bewegingskaarten, waaronder een „Saloon” -kaart waarmee een speler op dezelfde locatie kan blijven. De maarschalk beweegt de postkoets, beweegt elke sheriff (of laat ze op hun plaats), en vervolgens leggen de maarschalk en de bandieten afwisselend vijf bewegingskaarten met de beeldzijde naar beneden. Als een bandiet actie wil ondernemen in een stad — een bank beroven, een kaartspel of een postkoets — moet hij zijn locatiekaart aan de maarschalk tonen en vervolgens zijn houten schijf op die locatie plaatsen.

Zodra alle vijf bewegingskaarten zijn geplaatst, onthullen de spelers allemaal de eerste kaart en verplaatsen ze hun tokens. Als de maarschalk zich in dezelfde stad bevindt als een bandiet, wordt die speler gevangen gezet en verliest hij alle bewegingen en acties voor de rest van de beurt; die speler verliest die bewegingskaart ook voor de rest van het spel. Als een bandiet zich met zijn actieschijf op een locatie bevindt, kan hij die actie ondernemen — zolang er maar meer bandieten aanwezig zijn dan sheriffs. (Spelers bundelen hun geld, dus er is geen discussie over welke bandiet een woning heeft beroofd.)

Zodra spelers klaar zijn met hun vijf bewegingen, pakken ze al hun bewegingskaarten op, vervangt de maarschalk gestolen tegels (en voegt een tweede postkoets toe in de tweede beurt) en begint een nieuwe beurt. Als de desperado's aan het einde van het spel 4000 dollar of meer per bandiet hebben ingezameld, dan winnen ze het spel; anders wint de marshal omdat de bandieten — ondanks het stelen van enorme hoeveelheden geld — niet genoeg geld hebben veiliggesteld om in hun levensonderhoud te voorzien in hun gouden jaren.